التَّمارین
اَلتَّمْرینُ الْأوَّلُ: أیُّ کلمهٍ مِن کلماتِ المُعجَمِ، تُناسِبُ التَّوضیحاتِ التّالیَهَ؟ (چه کلمه ای از کلمه های واژه نامه مناسب توضیحات زیر است.)
۱- طائرٌ یسکُنُ فی الأماکِنِ المَتروکَهِ ینامُ فی النَّهارِ وَ یخرُجُ فی اللّیلِ. (پرندهای که در مکانهای متروکه ساکن میشود. روزها میخوابد و شبها بیرون میآید.) بوم
۲- عُضوٌ خَلفَ جِسمِ الحَیوانِ یحَرِّکَهُ غالباً لِطَردِ الحَشَراتِ. (اندامی پشت بدن جانور که غالبا برای راندن حشرهها آن را تکان میدهد.) ذَنَب
۳- نباتاتٌ مُفیدَهٌ للمُعالَجَهِ نَستَفیدُ مِنها کَدواءٍ. (گیاهانی سودمند برای درمان ما از آنها به عنوان دارو استفاده میکنیم.) أعشاب طبّیّه
۴- طائرٌ یعیشُ فی البَرِّ و الماءِ. (پرندهای که در خشکی و آب زندگی میکند.) بَطّ
۵- عَدَمُ وجودِ الضَّوءِ. (نبود روشنایی.) ظَلام
۶- نَشرُ النّورِ. (پراکنش نور.) إناره
اَلتَّمْرینُ الثّانی: عَیِّن الکلماتِ المُتَرادفَهَ و المُتَضادَّهَ. = ≠ (واژگان مترادف و متضاد را مشخص کن.)
اِستَطاعَ (توانست) = قَدِرَ | سِلم(آشتی) ≠ حَرب(جنگ) | غَیم (ابر) = سَحاب | حُجرَه (اتاق) =غُرفَه |
اِقتَرَبَ (نزدیک شد) ≠ اِبتَعَدَ (دور شد) | إحسان(نیکی کردن) ≠ إساءه (بدی کردن) | قذف (انداختن) = رمی | قُرب (نزدیکی) ≠ بعُد(دوری) |
فارغ (خالی) ≠ مملوء (پر) | ظَلام (تاریکی) ≠ ضیاء (روشنایی) | فَرِحٌ (شاد) ≠ حَزینٌ(اندوهگین) | مِن فَضلِکَ (لطفاً) = رَجاءً |
أغلق (بست) ≠ فتح (گشود) | نُفایَه(زباله) = زُبالَه | غصّه (اندوه) = حُزن | جاهِز(آماده) = حاضِر |
اَلتَّمْرینُ الثّالِثُ: اُکتُب اسم کُلِ حَیَوانٍ فی الفَراغِ؛ ثُمَّ عَیِّن المطلوبَ مِنکَ. (اسم هر جانوری را در جای خالی بنویس سپس آن خواسته شده را مشخص کن.)
البَطُّ / الکِلابِ / الغُرابُ / الطّاووسِ / الحِرباءُ / البَقرهُ
تُعطی البَقرهُ الحلیبَ. (گاو ماده شیر می دهد.) یُرسِلُ الغُرابُ أخبارَ الغابهِ. (کلاغ خبرهای جنگل را می رساند.) ذَنَبُ الطّاووسِ جمیلٌ.
۱- الفاعل: البقره ۲- المفعول: أخبار ۳- المضاف إلیه: الطاووس (دم طاووس زیبا ست.)
الحِرباءُ ذاتُ عیونٍ مُتَحَرِّکَهٍ. الشُّرطیُّ یَحفَظُ الأمنَ بِـ الکِلابِ. (پلیس با سگها امنیت را حفظ می کند.) البَطُّ طائرٌ مائیٌّ. (مرغابی پرنده آبزی است.)
۴- الصّفه: متحرّکه (آفتاب پرست دارای چشمهای متحرک است.) ۵- المبتدأ: الشرطیّ ۶- الخبر: طائرٌ
اَلتَّمْرینُ الرّابِعُ: عَیِّن الفعل و الفاعِلَ و المَفعولَ فی الکلماتِ الّتی أُشیرَ إلیه بِخطٍّ. «نورُ السَّماءِ» (فعل، فاعل و مفعول را در واژگانی که با خط به آنها اشاره شده مشخص کن.)
۱- ﴿ فَأنزَلَ اللهُ سَکینَتَهُ عَلَی رَسولِهِ وَ عَلَی المُؤمِنینَ﴾ (خداوند آرامشش را بر پیامبرش و بر مؤمنان نازل کرد.) / اللهُ: فاعل / سَکینَه: مفعول
۲-﴿ لا أملِکُ لِنَفسی نَفعاً وَ لا ضَرّاً إلّا ما شاءَ اللهُ﴾ (من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه خدا خواسته باشد.) / نَفعاً: مفعول
۳- ﴿ وَهُوَ الَّذِی یقْبَلُ التَّوْبَهَ عَنْ عِبَادِهِ﴾ (برای ما مَثَلی زد و آفرینش خود را فراموش کرد.) / التَّوْبَهَ: مفعول
۴- ﴿ وَ لا یظلِمُ رَبُّکَ أحَداً﴾ (و اوست کسى که توبه را از بندگان خود مىپذیرد.) / رَبُّ: فاعل
۵- ﴿ یریدُ اللهُ بِکُمُ الیسرَ﴾ (خداوند آسانی شما را مىخواهد.) / اللهُ: خداوند / الیسرَ: مفعول
اَلتَّمْرینُ الْخامِسُ: عَیِّن المُبتَدَأَ و الخبرَ فی الأحادیثِ التّالیَهِ. (مبتدا و خبر را در حدیث های زیر مشخص کن.)
۱- النَّدَمُ عَلَی السُّکوتِ خَیرٌ مِنَ النَّدَمِ عَلَی الکَلامِ. (پشیمانی به خاطر خاموشی بهتر از پشیمانی به خاطر سخن است.) / المُبتَدَأَ: الندم / الخبرَ: خیرٌ
۲- أکبَرُ الحُمقِ الإغراقُ فی المَدحِ وَ الذَّمِّ. (زیاده روى در ستایش و نکوهش، بزرگترین نادانی است.) / المُبتَدَأَ: أکبَرُ / الخبرَ: الإغراقُ
۳- سَیدُ القَومِ خادِمُهُم فی السَّفَرِ. (سرور مردم کسى است که در سفر خدمتگزار ایشان باشد.) / المُبتَدَأَ: سَیدُ / الخبرَ: خادِمُ
۴- العِلمُ صَیدٌ وَ الکِتابَهُ قَیدٌ. (ﺩﺍﻧﺵ ﺷﮑﺎﺭ ﺍﺳﺕ ﻭ ﻧﻭﺷﺗﻥ ﺑﻧﺩ.) // المُبتَدَأَ: العِلمُ / الخبرَ: صَیدٌ // المُبتَدَأَ: الکِتابَهُ / الخبرَ: قَیدٌ
۵- الصَّلاهُ مِفتاحُ کُلِّ خَیرٍ. (نماز کلید هر خوبی است.) / المُبتَدَأَ: الصَّلاهُ / الخبرَ: مِفتاحُ
۱- سَکینَه: آرامش ۲- ضَر:ّ زیان ۳- یسْر: آسانی ۴- نَدَم: پشیمانی ۵- حُمْق: نادانی ۶- ذَمّ: نکوهش ۷- قَید: بند
اَلتَّمْرینُ السّادِسُ: تَرجِم الجُمَلَ التّالیَهَ ثُمَّ عَیِّن المَحَلَّ الإعرابیَّ للکلماتِ الّتی أُشیرَ إلیه بِخطٍّ. (جمله های زیر را ترجمه کن سپس محل اعرابی واژگانی را که با خط به آنها اشاره شده مشخص کن.)
۱- ﴿ أتَأمُرونَ النّاسَ بِالبِرِّ وَ تَنسَونَ أنفُسَکُم﴾ (آیا مردم را به نیکی فرمان میدهید و خودتان را فراموش میکنید؟) / النّاسَ: مفعول / أنفُسَ: مفعول
۲- ﴿لا یکَلِّفُ اللهُ نَفساً إلّا وُسعَها﴾( خداوند هیچ کس را، جز به اندازه تواناییش، تکلیف نمیکند.) / اللهُ: فاعل / نَفساً: مفعول
۳- خَیرُکُم، خَیرُکُم لأهلِه وَ أنا خَیرُکُم لِأهلی. (بهترین شما بهترینتان برای خانوادهاش است و من بهترین شمایم برای خانوادهام.) / خیر: مبتدا / خیر: خبر
۴- حُسنُ الأدَبِ یستُرُ قُبحَ النَّسَبِ. (ادب نیک زشتی خاندان را میپوشاند.) / الأدَبِ: مضاف الیه / قُبحَ: مفعول
۵- صدرُ العاقِلِ صُندوقُ سِرَّهِ. (سینه خردمند صندوق رازش است.) / صَدر: مبتدا / العاقل: مضاف الیه / سرّ: مضاف الیه
۱- برّ: نیکی ۲- نَفْسا:ً کسی
اَلْبَحثُ الْعِلمی
ابِحَثْ عَن نَصٍ عِلمی قصَیرِ حَولَ عَظمَهِ خَلقِ اللهِّٰ فِی البْرِّ أوِ البْحَرِ أوِ السَّماءِ.
به دنبال متنی علمی کوتاهی درباره شکوه آفرینش خداوند در خشکی و دریا یا آسمان بگرد؛
غاباتُ حَرا فی «مُحافَظَهِ بوشِهر» و «مُحافَظَهِ هُرمُزجان» جنگل حرا در استان بوشهر و استان هرمزگان.