اَلدَّرْسُ الْأوَّلُ: مُراجَعَهُ دُروسِ الصَّفِّ السّابِعِ وَ الثّامِنِ

(ای دانش آموزان دختر، درود بر شما، خوش آمدید)

(ای دانش آموزان پسر، درود بر شما، خوش آمدید)

أَهلاً وَ سَهلاً بِالْخَریفِ،(به پاییز خوش آمدید)

(بازخوانی درس های کلاس هفتم و هشتم)

لغات درس یکم عربی نهم
عربی نهم درس یکم

(سال آموزشی تازه آغاز می شود. دانش آموزان پسر و دختر شادان به دبیرستان می روند.)

اَلشَّوارِعُ مَمْلوءَهٌ بِالْبَنینَ وَ الْبَناتِ. (خیابان ها پر از پسران و دختران است.)

(فصل تحصیل و خواندن و نوشتن و فصل دوستی میان دانش آموزان آغاز می شود.)

أَبْدَأُ باِسْمِ اللّه کَلامی / أَذْکُرُ رَبَّی عِندَ قیامی (سخنم را با نام خدا آغاز می کنم./ پروردگارم را هنگام برخاستنم یاد می کنم.)

أَبْدَأُ باِسْمِ اللّهِ درُوسی / أَذْکُرُ ربَّی عندَ جُلوسی (درس هایم را با نام خدا آغاز می کنم. / پروردگارم را هنگام نشستنم یاد می کنم.)

أَقْرَأُ باِسْمِ اللّهِ کتابی / أَسْأَلُ رَبّی حَلَّ صِعابی (کتابم را با نام خدا می خوانم. / از خدا می خواهم دشواری هایم را حل کند.)

مَکْتَبُنا نورٌ وَ حَیاهُ / فیهِ دُعاءٌ، فیهِ صَلاهُ (دبیرستان ما نور و زندگی است / در آن دعا، در آن نماز است.)

فیهِ عُلومٌ، فیهِ کَمالُ / فیهِ کُنوزٌ، فیهِ جَمالُ (در آن دانش، در آن کمال است. / در آن گنج، در آن زیبایی است.)

یَتَخَرَّجُ مِنهُ الْعُلَماءُ / وَ یُدَرِّسُ فیهِ الْحُکَماءُ (دانشمندان از آن دانش آموخته می شوند. / حکیمان در آن درس می دهند.)

ها کُتُبی أَنوارُ سَمائی / مَرْحَمَهٌ، کَنْزٌ، کَدَوائی (هان، کتاب های من نورهای آسمانی و مانند داروی من، رحمت، گنج، است)

أَبْدَأُ باِسْمِ اللّهِ أموری / فَاسْمُ إلِٰهی، زادَ سُروری (با نام خدا کارهایم را آغاز می کنم. / [زیرا] نام خدایم، شادی ام را زیاد می کند. [زیاد کرد])

(چه چیزی روی درخت است؟ – دو کبوتر)  (آیا این همکلاسی تو است؟ – آری؛ این همکلاسی من است.)

(بیمارستان بغداد کجاست؟ – در خیابان فضال.)                                                  (این کتاب کیست؟ – کتاب امام علی است.)

(این دانشمند در چه دانشی معروف است؟ – در دانش شیمی.)                         (چند اتوبوس در ایستگاه است؟ – چهار اتوبوس.)

(آیا این جا پارک آموزش ترافیک است؟ – آری؛ این جا پارک آموزش ترافیک است.)  (کی تنیس روی میز بازی می کنند؟ – ساعت ۸)

(ای دانش آموزان، حالتان چطور است؟ – ما خوبیم.)                         (حج گزاران با چه به مکه مکرمه می روند؟ – با هواپیما.)

۱- واحِد (یک) – اِثْنانِ (دو) ثلاثه (سه) أَربَعَه  (چهار)خمسَه  (پنج) سِتَّه (شش)–  سَبعه (هفت)

ثَمانیَه  (هشت)تِسعَه (نه)- عَشَرَه (ده)- أحَدَ عَشَرَ (یازده)- اِثْناعَشَرَ (دوازده)

۲- الْأَوَلَّ (یکم) الثّانی (دوم)-  اَلثّالِث (سوم) الرّابع (چهارم)- اَلْخامِس  (پنجم)

السّادِس (ششم)- اَلسّابِع (هفتم) الثّامِن (هشتم)- اَلتّاسِع (نهم)- اَلْعاشِر  (دهم)الحادی عَشَر (یازدهم)-  اَلثّانیَ عَشَرَ (دوازدهم)

۳- یَومُ السَّبْت (روز شنبه)- الْأَحَد (یکشنبه)- الأثنَین (دوشنبه)– اَلثُّلاثاء(سه شنبه)- الأَربَعاء (چهارشنبه)الْخَمیسْ (پنجشنبه)اَلْجُمُعَه (آدینه)

۴- اَلرَّبیع (بهار)- الصَّیف (تابستان)-  اَلْخَریف(پاییز)الشِّتاء (زمستان)

۵- اَلْفَطور فِی الصَّباحِ (ناشتایی در بامداد است.)- اَلْغَداءُ فِی الظُّهْرِ (ناهار در ظهر است.) – العِشاءَ فِی اللَّیْلِ (شام در شب است.)

۱- مَنْ أَنتَ؟ – أنا سعید. (تو چه کسی هستی؟ – من سعیدم.)

۲- کَیْفَ حالُکَ؟  – أنا بخیرٍ. (حالت چطور است؟ – من خوبم.)

۳-  مِنْ أَینَ أَنتَ؟  – أنا مِن إیران. (تو کجایی هستی؟ – من ایرانی ام.)

۴- فی أَیِّ صَفٍّ أَنتَ؟ – أنا فی الصَّفِّ التاسع. (در چه کلاسی هستی؟ – من در کلاس نهم ام.)

۵- مَتیٰ یَبدَأُ الْعامُ الدِّراسیُّ فی إیران؟ یبدأُ فی شَهر مهر. یا (فی فصلِ الخَریف.)

(سال تحصیلی در ایران کی آغاز می شود؟ – در ماه مهر آغاز می شود. یا در فصل پاییز)

۲- (هُم ■ أَنتُما □) یَنْصُرونَ. (ایشان یاری می رسانند.)

۴- (هُنَّ □ أَنتُم ■) وَصَلْتُم. (شما رسیدید.)

۶- (هیَ ■ أَنتِ □) ما قَرُبَتْ. (او نزدیک نشد.)

Follow by Email
YouTube
LinkedIn
LinkedIn
Share
Instagram
Telegram
پیمایش به بالا