فِی السَّفر
سافَرَتْ أُسرَهُ السَّیِّدِ فَتّاحیّ مِنْ کِرمان إلَی الْعِراقِ فی قافِلَهِ الزُّوّارِ لِزیارَهِ الْمُدُنِ الْمُقَدَّسَهِ: اَلنَّجَفِ الْأشَرَفِ وَ کَربَلاءَ وَ الْکاظِمیَّهِ وَ سامَرّاءَ.
(خانواده آقای فتاحی از کرمان به عراق رفتند در کاروان زایران برای دیدار شهرهای مقدس: نجف اشرف کربلا کاظمیه و سامرا.)
هُمْ سافَروا فِی الْمَرَّهِ الْأُولی باِلطّائِرَهِ وَ فِی الْمَرَّهِ الثّانیَهِ بِالْحافِلَهِ. اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ موَظَّفٌ وَ زَوجَتُهُ مُمَرِّضَهٌ. لِهذِهِ الْأُسْرَهِ سِتَّهُ أَولادٍ.
(ایشان بار نخست با هواپیما رفتند و بار دوم با اتوبوس. آقای فتاحی کارمند است و همسرش پرستار. این خانواده شش فرزند دارند. )
حِوارٌ بَینَ الْأُسْرَهِ
اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: أَینَ تَذْهَبونَ یا أَولادی؟ (پسرانم، کجا می روید ؟) الْأَوَلاد: نَذْهَبُ لِزیارَهِ مَرقَدِ الْإمامِ الْحُسَینِ. (به زیارت آستانه امام حسین می رویم.)
اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: أَینَ تَذْهَبْنَ یا بَناتی؟ (دخترانم، کجا می روید؟) اَلْبَناتُ: نَذْهَبُ مَعَ إِخْوَتِنا لِلزّیارَهِ. (با برادرانمان به زیارت می رویم.)
أَحَدُ الْأَولاد: أَینَ تَذهَبانِ یا أَبی وَ یا أُمّی؟ (پدر و مادرم، کجا می روید؟) الَوْالدُ: نَذْهَبُ إِلَی الْمُستَوصَفِ. (به درمانگاه می رویم.)
– مَنِ الْمَریضُ؟ (کی ناخوش است؟) – أُمُّکُمْ تَشعُرُ بِالصُّداعِ. (مادرتان سردرد دارد.)
حِوارٌ فِی الْمُسْتَوْصَفِ (گپ و گفتی در درمانگاه)
اَلطَّبیبُ: مَا اسْمُ الْمَریضِ؟ (نام ناخوش چیست؟) اَلسَّیِّدُ فَتّاحیّ: السَّیِّدَهُ فاطِمَه. (بانو فاطمه)
اَلطَّبیبُ: ما بِکِ یا سَیِّدَهُ فاطِمَهُ؟ (بانو فاطمه، چه ات است؟) اَلسَّیِّدَهُ فاطِمَهُ: أَشعُرُ بِالصُّداعِ. (احساس سردرد دارم.)
– کَمْ عُمْرُکِ؟ (چند سالت است؟) – أرَبعَونَ سَنَهً. (چهل سال.)
– أ ضَغْطُ الدَّمِ عِندَکِ أمْ مَرَضُ السُّکرِّ؟ (فشار خون یا بیماری قند داری؟) – أشَعُرُ بِالصُّداع فَقَط. (تنها احساس سردرد دارم.)
– أَکْتُبُ لَکِ وَصْفَهً. (برایت نسخه ای می نویسم.) – ماذا تکَتبُ فِی الوَصْفَهِ؟ (در نسخه چه می نویسی؟)
– اَلْحُبوبَ الْمُسَکِّنَهَ وَ الشَّرابَ. (قرص های مسکن و شربت.) – کَیفَ الإسْتِفادَهُ مِنْها؟ (چطور آنها را مصرف کنم.[استفاده از آنها چگونه است؟])
– ثلَاثَهُ حُبوبٍ فی کُلِّ یَومٍ: (هر روز سه قرص.)
صَباحاً وَ ظُهراً وَ مَساءً. وَ الشَّرابُ مَرَّتَینِ فی کُلِّ یَومٍ. (بامداد، نیمروز و شب. شربت روزی دوبار)
فعل مضارع (۵)
اَلْفِعلُ الْمُضارِعُ ← (تَفْعَلونَ، تَفْعَلْنَ، تَفْعَلانِ)
یا رِجالُ، ماذا تَأْکُلونَ؟ (ای مردان، چه می خورید؟) هل تَعْرِفونَ هٰذَا الْمُجاهِدَ؟ (آیا این جهادگر را می شناسید؟)
نَأْکُلُ طَعامَ الْإفطارِ. (خوراک افطار می خوریم.[روزه می گشاییم.]) نعَمْ؛ نَعْرِفُهُ. هوَ الشَّهیدُ موسَویٌّ. (آری؛ می شناسیمش. او شهید موسوی است.)
یا نِساءُ، ماذا تَأْکُلْنَ؟ (ای زنان، چه می خورید؟) أَینَ تَقْرَأْنَ الْکِتابَ؟ (کجا کتاب می خوانید؟)
نَأْکُلُ طَعامَ الْإفطارِ. (خوراک افطار می خوریم.[روزه می گشاییم.]) نَقْرَأُهُ فِی الْمَکتَبَهِ. (در کتابخانه می خوانیم.)
أَیُّهَا الْوَلَدانِ، ماذا تَفْعَلانِ؟ (ای دو پسر، چه می کنید؟) أَیَّتُهَا الْبِنتانِ، ماذا تَفْعَلانِ؟ (ای دو دختر، چه می کنید؟)
نَلْعَبُ مَعاً. (با هم بازی می کنیم.) نَرْجِعُ إلی بَیتِنا مَعاً. (با هم به خانه مان برمی گردیم.)
أَیَّتُهَا الْأسُرَهُ، ماذا تَعْمَلونَ؟ (ای خانواده، چه می کنید؟) یا طِفلانِ، إلیٰ أَینَ تَذهَبانِ؟ (ای دو کودک، به کجا می روید؟)
نَزرَعُ فی مَزرَعَتِنا. (در کشتزارمان کشاورزی می کنیم.) نَذْهَبُ إلیٰ بَیتِ جَدَّتِنا. (به خانه مادربزرگ‌مان می رویم.)
۱- هنگامی که در جمله ای مذکّر و مؤنّث با هم هستند، اجزای جمله مانند اسم اشاره، فعل و ضمیر مذکّر می شوند؛ زیرا مذکّر می تواند میانِ مذکّر و مؤنّث مشترک باشد؛ امّا مؤنّث تنها برای مؤنّث است.
فنّ ترجمه
١- در پاسخ به کلمۀ پرسشی «لِماذا» می توانیم با «لأنَّ: برای این که» یا «لـ : برای» شروع کنیم؛ مثال:
لِماذا تَنْظُرُ إلَی الْبَعیدِ؟ (چرا به دوردست می نگری؟) لِماذا تَکتُبانِ دَرْسَکُما خارِجَ الْغُرفَهِ؟ (چرا درستان را بیرون اتاق می نویسید؟)
لِأَنّی أبْحَثُ عَنْ هُدهُدٍ. (زیرا دنبال شانه به سر می گردم.) لِأَنَّ الْجَوَّ لَطیفٌ جِدّاً. (زیرا هوا بسیار خوش است.)
اکنون جمله های زیر را ترجمه کنید.
لِماذا أنتُم مَسرورونَ؟ (چرا شما شادید؟) لِأَنَّنا ناجِحونَ فِی الْمُسابَقَهِ. (زیرا در مسابقه برنده شدیم.)
لِماذا ذَهَبْتِ إلَی السّوقِ؟ (چرا به بازار رفتی؟) ذَهَبْتُ لِشِراء خاتَمٍ ذَهَبیٍّ. (برای خرید انگشت زرین رفتم.)
٢- حرف « لا » غالباً فعل مضارع را منفی می کند؛ مثال:
أَنَا لا أَکْذِبُ. من دروغ نمی گویم.
گاهی حرف « ما » افزون بر فعل ماضی، فعل مضارع را نیز منفی می کند؛ مانند:
﴿ما یَعْلَمُ﴾ آلُ عِمران: ۷
نمی داند
اکنون جمله های زیر را ترجمه کنید.
﴿ وَ ما یَخفیٰ عَلَی اللهِ مِن شَیءٍ فِی الأرضِ وَ لا فِی السَّماءِ﴾ إبراهیم: ٣٨ (چیزی بر روی زمین و در آسمان بر خدا پوشیده نیست.)
لِماذا لا تَکْتُبینَ واجِباتِکِ؟ (چرا تکالیفت را نمی نویسی؟)
أَنتَ لا تَظْلِمُ النّاسَ. (تو به مردم ستم نمی ورزی.)
